Mariusz Czubaj "Dziewczynka z zapalniczką" baśnie i morderstwa

Mariusz Czubaj "Dziewczynka z zapalniczką"

 

Dane szczegółowe:

Autor: Mariusz Czubaj

Tytuł: Dziewczynka z zapalniczką

Liczba stron: 320

Wydawnictwo:  W.A.B.

Kategoria: kryminał/thriller

Premiera: 23.05.2018

Ocena: 8/10

Opis książki:
Długo wyczekiwany nowy kryminał Mariusza Czubaja.

Rok 2011. W lesie nieopodal Katowic zostaje zastrzelony emerytowany policjant, Jacek Szymon. Tylko dwóch ludzi wie, co znajdowało się w bagażniku samochodu, w którym znaleziono ciało. Rudolf Heinz będzie trzeci. Profiler, przechodzący ciężkie załamanie nerwowe i przebywający na przymusowym urlopie, zostaje poproszony o dyskretną przysługę. W efekcie pierwszy raz zaczyna prowadzić prywatne śledztwo. Sprawę komplikuje także to, że o pomoc prosi Heinza miejscowy gangster. Trop prowadzi ku wydarzeniom sprzed lat, które położyły się cieniem na karierze Jacka Szymona.

źródło opisu: https://www.gwfoksal.pl/

Moja opinia:

"Dziewczynka z zapalniczką" to moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Mariusza Czubaja i było to spotkanie udane. 

"Dziewczynka z zapalniczką" to tajemniczy, przepełniony mrokiem kryminał. Okrutna zbrodnia sprzed lat (mała dziewczyna zabita w przerażający sposób), psychopata na wolności (który uplótł z włosów swych ofiar imponujący warkocz), zabójstwo policjanta (obsesyjnie zajmującego się dawną sprawą) i mierzenie się ze swoimi wewnętrznymi demonami (w tym przeszłością i alkoholem) - to podstawowe wątki poruszane w tej książce. 

Główny bohater, Heinz staje przed wyzwaniem. Musi odnaleźć mordercę swojego dawnego mentora Jacka Szymona. Niby banalna rzecz, prawda? Ale nic bardziej mylnego, bo jak odnaleźć prawdę, gdy nakładają się na siebie liczne sprawy, które już dawno powinny być zamknięte? Jak znaleźć mordercę, jeśli nic i nikt nie jest tym, czym na pierwszy rzut oka się wydaje? 

Cała fabuła toczy się wokół kryminalnej zagadki, skupionej na tajemniczej kobiecie z mrocznym tatuażem oraz śmierci Jacka Szymona. Na początku wiele spraw, wiele wydarzeń (również tych sprzed wielu lat) się zazębia i można nieco się pogubić, ale gdy Heinz dociera już do sedna sprawy, wtedy wszystko staje się oczywiste i logiczne. Cała książka trzymała mnie w napięciu, a zakończenie było naprawdę dobre, chociaż sprawdziło się w nim jedno z moich podejrzeń. Książka nie jest długa, czyta się ją bardzo dobrze, zarówno dzięki stylowi autora, ale również dzięki naprawdę wartkiej akcji. Heinz bada tropy, czasami je gubi, czasami trafia na nowe, ale całość akcji dzielnie postępuje naprzód.

Postaci są bardzo ciekawe, ich rozterki, problemy, charaktery, to wszystko jest dopracowane. Autor również w interesujący (i jak sądzę) rzetelny sposób portretuje środowisko policyjne. 

Polecam tę książkę wszystkim, którzy mają ochotę przeczytać dobry, polski kryminał, lub cenią w powieściach obecność psychopatów :D