Fiona Barton "Dziecko" - szczątki noworodka i dziennikarskie śledztwo

Fiona Barton "Dziecko", Wydawnictwo Czarna Owca

Fiona Barton "Dziecko", Wydawnictwo Czarna Owca

Fiona Barton "Dziecko", Wydawnictwo Czarna Owca


 Dane szczegółowe:
Autor: Fiona Barton
Tytuł: Dziecko
Tytuł oryginału: The Child
Wydawnictwo: Czarna Owca
Ilość stron: 544
Gatunek: thriller psychologiczny
Premiera: 15.02.2018
Ocena: 8-8,5/10

Opis książki:

Pasjonujący thriller psychologiczny, który pokazuje, jak szokująca prawda może kryć się za gazetowymi nagłówkami…

Kiedy w wieczornej gazecie ukazuje się krótka informacja o tragedii sprzed lat –odnalezionym na placu budowy szkielecie noworodka, większość czytelników tylko przebiega po niej wzrokiem. Jednak trzy obce sobie kobiety nie mogą zignorować zamieszczonej treści.

Jednej z nich tekst przypomina o najgorszym wydarzeniu z życia.

Inna obawia się, że jej najpilniej skrywana tajemnica może zostać ujawniona.

Dla trzeciej zaś, dziennikarki, to pierwsza wskazówka w śledztwie prowadzącym do ujawnienia prawdy.

Historia dziecka musi zostać opowiedziana…


źródło opisu: materiały wydawnictwa

Fiona Barton "Dziecko", Wydawnictwo Czarna Owca

Moja opinia:

Powieść "Dziecko" opowiada o dziennikarskim śledztwie doświadczonej reporterki Kate, która chce odkryć prawdziwą historię dotyczącą szczątków noworodka odnalezionych na placu budowy. Niegdyś znajdowały się tam domy, w których zamieszkiwało wiele osób, między innymi cierpiąca na stany lękowe Emma wraz ze swoją matką Jude oraz jej tajemniczym partnerem. Od początku wiemy, że Emma miała coś wspólnego z odnalezionym dzieckiem, ponieważ kobieta panicznie boi się konsekwencji czynów sprzed lat. Co skrywa jej przeszłość? Dziennikarka nie ugnie się i nie zaprzestanie poszukiwania prawdy, zrobi wszystko, by odkryć okoliczności zaginięcia noworodka. Czy uda jej się odpowiedzieć na pytania, na które nie udało się znaleźć odpowiedzi policji? Czy wszystkie kobiety wyjdą z tego cało? 
Niezależnie od wszystkiego ... historia dziecka musi zostać opowiedziana.

Autorka daje czytelnikom zestaw puzzli, z których ma on ułożyć sensowny i spójny obrazek. Niestety czytelnik myli tropy, przykłada puzzle w miejsca, do których nie pasują i stara się zacząć od nowa, tak aby odkryć tajemnicę odnalezionego dziecka. 
Przyznaję się, że momentami dałam się zwieść i źle oceniałam sytuację i bohaterów, dopiero po ujawnieniu istotnych faktów(około czterechsetnej strony) połączyłam pewne wątki i już domyślałam się zakończenia.

Sam pomysł na fabułę uważam za udany. Tajemnicze szczątki dziecka, kobieta z problemami, samolubna matka, uparta dziennikarka i mroczna przeszłość. To naprawdę ciekawa i smaczna mieszanka.

Postaci są bardzo dobrze zbudowane, ich charaktery stanowią odbicie realiów w jakich przyszło im funkcjonować. Portrety psychologiczne są niezwykle dopracowane i przemyślane. Świat jest odzwierciedleniem otaczającej nas rzeczywistości. Ciekawe w tej powieści jest również poznanie pracy dziennikarzy"od kuchni" - struktura redakcji, zadania pracowników, sposób funkcjonowania po rewolucji technologicznej, sposoby pozyskiwania zaufania przez reporterów i ich metody działania. Całość jest bardzo interesującym zagadnieniem, tym bardziej, że autorka w tych opisach opierała się na swoim doświadczeniu zawodowym. Narracja jest prowadzona z perspektyw kilku głównych postaci, które przeplatają się i pomagają na bieżąco uzupełniać wiedzę czytelnika o konkretne drobinki faktów. Narracja taka urozmaica lekturę i daje nam na bieżąco pojęcie o tym jak konkretne osoby odbierają i/lub postrzegają określone wydarzenia.

Wiem, że dla niektórych ta książka może być przegadana, lub określona przerostem formy nad treścią, ale mi podobało się takie stopniowe i powolne rozwijanie wątków. Książka liczy sobie ponad 500 stron ale czyta się ją dobrze i szybko(ja przeczytałam ją w trzy wieczory), głównie ze względu na przystępny styl oraz podział tekstu na krótkie rozdziały. 

Ogromny plus dla wydawcy za dokładne dopracowanie ostatecznej formy książki, ponieważ nie tylko dobrze się prezentuje ale jest również wygodna do czytania(czcionka, akapity, podział).

Podsumowując "Dziecko" to dobry thriller psychologiczny, jego akcja nie ma gwałtownych skoków, płynie spokojnie pozwalając czytelnikowi zanużyć się w przedstawionym świecie i poznawać kolejne fakty mające wpływ na kształt wydarzeń.

Polecam tę książkę każdemu wielbicielowi thrillerów(zwłaszcza tych psychologicznych) oraz osobom lubiącym opowieści o dziennikarskim świecie, a także wielbicielom powieści opartych na mrocznych sekretach z przeszłości.






Komentarze

  1. Kocham thrillery psychologiczne. Czuję się poważnie zachęcona :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie polecam :D chociaż uprzedzam, że nie ma co się tu spodziewać nagłych skoków akcji, raczej jest to psychologiczna wiwisekcja bohaterów, pozwalająca snuć domysły. Bardzo dobrze się to czyta, bo można właśnie się zagłębić w emocje, uczucia i świat postaci.

      Usuń

Prześlij komentarz