 |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
 |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
 |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
"– Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta!
Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!"
Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!"
 |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
 |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
"– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...)
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus."
Opis książki:
"Mistrz i Małgorzata" to nie tylko najważniejsza powieść XX wieku, ale jedno z najbardziej tajemniczych dzieł światowej literatury, pełne zagadek, symboli, niedopowiedzeń.
Mogłoby się wydawać, że o arcydziele Bułhakowa powiedziano już wszystko. Po 50 latach od ukazania się książki Grzegorz Przebinda wraz z żoną Leokadią i synem Igorem udowadniają swym nowym tłumaczeniem, że to nieprawda. Odkrywają kolejne warstwy fascynującej historii, rozwiewają wątpliwości i polemizują z poprzednimi przekładami. Oferują nowy klucz do odczytania tej wielkiej księgi, przybliżając ją współczesnemu czytelnikowi. To prawdopodobnie pierwszy przypadek, gdy przypisy czyta się z równą fascynacją co tekst samej powieści.
Moja opinia:
"-Bardzo proszę o wydanie mi zaświadczenia - tocząc dzikim wzrokiem powiedział z wielkim naciskiem Mikołaj Iwanowicz - zaświadczenia, gdzie spędziłem dzisiejszą noc. -W celu okazania komu? - surowo zapytał kocur. -W celu okazania żonie - stanowczo powiedział Mikołaj Iwanowicz. (...) -Zaświadcza się niniejszym, że okaziciel niniejszego zaświadczenia, Mikołaj Iwanowicz, spędził wyżej wymienioną noc na balu u szatana gdzie został zaangażowany jako środek lokomocji... otwórz, Hella, nawias, a w nawiasie napisz "wieprz". Podpisano - Behemot. -A data? - pisnął były wieprz. -Dat nie wpisujemy, z datą dokument byłby nieważny - powiedział kot składając niedbały podpis. Potem wyjął skądś pieczątkę, chuchnął na nią urzędowo odbił na papierze słowo "zapłacono" i wręczył ów papier lokatorowi z parteru."
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus."
Opis książki:
"Mistrz i Małgorzata" to nie tylko najważniejsza powieść XX wieku, ale jedno z najbardziej tajemniczych dzieł światowej literatury, pełne zagadek, symboli, niedopowiedzeń.
Mogłoby się wydawać, że o arcydziele Bułhakowa powiedziano już wszystko. Po 50 latach od ukazania się książki Grzegorz Przebinda wraz z żoną Leokadią i synem Igorem udowadniają swym nowym tłumaczeniem, że to nieprawda. Odkrywają kolejne warstwy fascynującej historii, rozwiewają wątpliwości i polemizują z poprzednimi przekładami. Oferują nowy klucz do odczytania tej wielkiej księgi, przybliżając ją współczesnemu czytelnikowi. To prawdopodobnie pierwszy przypadek, gdy przypisy czyta się z równą fascynacją co tekst samej powieści.
źródło opisu: http://www.znak.com.pl/
"Nie wiadomo, dlaczego wszyscy mówią do kotów „ty”, choć jako żywo żaden kot nigdy z nikim nie pił bruderszaftu."
 |
Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata"
|
Powieść moim zdaniem jest klasyką w najlepszym wydaniu, nie jest to książka, którą czyta się z przymusu. Świat przedstawiony naprawdę wciąga i czaruje czytelnika, fabuła potrafi pochłonąć w całości. Dodatkowo utwór nasycony jest żartobliwymi dialogami, ale również cennymi mądrościami życiowymi.
Akcja dzieje się w Rosji. Znajdziemy tu tajemniczego Wolna oraz jego pomocników (w tym kota, który nie stroni od wódki), zakochaną kobietę oraz mężczyznę z talentem i problemami. Postaci są świetnie zbudowane, czasami śmieszne, czasami straszne, czasami tajemnicze
Widzimy tu przekrój społeczny ówczesnej Rosji, wiele wątków humorystycznych, zmodyfikowaną historię Jezusa, silną miłość, magię, zgony, tajemnicę. To wszystko daje efekt w postaci świetnej powieści, która zapada w pamięć.
Ja czytając tę książkę po raz pierwszy(kilka lat temu) byłam zafascynowana tym, że taki klasyk literatury może być tak barwny, ludzki, nasycony ironią.
Polecam każdemu, być może się wam nie spodoba, ale jest to książka, którą naprawdę warto znać!
Moja ocena : 9/10
"- Przepraszam - wymamrotał nagle - dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?"  |
| Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata" |
Komentarze
Prześlij komentarz